"มะ ไม่เอานะ" คนด้านล่างถอยกรูดไปด้านหลัง แต่ไม่ไวเท่ากับผมที่ใช้สองแขนกักขังร่างมันไว้กับตัวหรอก
"กู จะ เอา"
"แต่ว่าผมยังเจ็บ....อุ๊บ" คนอย่างสิงโตไม่ใช่ว่าจะรอให้ใครมาปฏิเสธได้ พูดไปก็เสียเวลายังไงมันก็ต้องยอมผมอยู่ดี เลยตัดปัญหาจูบปิดปากมันไปเลย
ใช้เวลาไล่ต้อนอยู่นาน ริมฝีปากนุ่มถึงจะยอมเผยอเปิดออก ไอ้ดื้อส่งเสียงอือๆอยู่ในลำคอ ยิ่งเพิ่มอารมณ์มากขึ้นไปอีก
จะว่าผมหื่นก็ได้ว่ะ แต่แม่งเป็นอะไรไม่รู้ เห็นมันแล้วอยากกอดอยากจูบอยากนัวอยากอะไรๆไปหมด ทั้งที่กับคนอื่นๆก็ไม่เคยต้องการมากมายขนาดนี้
"ยะ...อย่า...ไม่" เมื่อริ่มฝีปากผละออกจากกันเพื่อเว้นจังหวะให้คนอ่อนประสบการณ์หายใจ เสียงมันก็เริ่มแผ่วเบาและแหบพร่า เหมือนจะฝืนความต้องการของร่างกายไม่ค่อยไหวแล้ว
ผมใช้จังหวะนี้รุกเพิ่มเข้าไปอีก ไซร้ซอกคอขาวแรงๆ สองมือประสานเข้ากับสองมือของมัน บีบกระชับ กดลงไปกับเตียงอยู่ข้างๆหัวมันเอง ลิ้นเลียไปทั่วลำคอ กัดซ้ำย้ำลงไปจนเกิดรอยช้ำ เลื่อนมือลงไปด้านล่างค่อยๆกดลึกเข้าไปที่ช่องทางเข้า
"อึก...ไม่...ไม่เอา...อ่ะ" เสียงหวานพึมพำพร้อมกับส่ายหน้าเมื่อถูกนิ้วรุกรานเข้าไปถึงส่วนลึกด้านใน ทั้งแน่นทั้งบีบรัดจนแม้แต่นิ้วเดียวก็ยังเกือบจะเข้าไม่ได้
"ดื้อ" ผมกระซิบริมใบหูขาวระเรื่อด้วยสีแดงก่อนจะเลียแล้วงับดูดเม้มอย่างหยอกล้อ
"ฮื้อออ....พอเถอะ....อ่ะ...อ๊ะ"
ยิ่งได้ยินเสียงหวานๆครางไม่ยอมหยุด สะโพกยกสูงตามแรงปราถนา ขยับรับกับปลายนิ้วที่ดันเข้าออกช้าๆ เพิ่มความทรมานให้กับร่างกายที่โดนแตะถูกปุ่มรับความรู้สึกที่รุนแรง คนใต้ร่างยิ่งตัวสั่นระริก
ความอดทนผมเริ่มหมดลงไปทุกที รอจนกว่าอีกฝ่ายจะพร้อมไม่ไหว ยกขาสองข้างแยกออกจากกันพาดไว้ตรงแขนทั้งสองฝั่ง เหมือนเจ้าตัวจะเริ่มได้สติกลับคืนมานิดนึงเมื่อผมกดส่วนปลายของตัวเองเข้าไปทีละนิด มันอึดอัดคับแน่นไปหมด ใบหน้ากึ่งหล่อกึ่งสวยเชิดขึ้นสุดจนเห็นเพียงปลายคาง กับหยดน้ำตาที่หางตา ยิ่งเห็นก็ยิ่งน่ากลั่นแกล้ง
"อื้อออ...เจ็บบบ....ไม่เอา ฮึก"
"ทนหน่อย...เดี๋ยวก็ดี" ผมพูดปลอบดุๆ ฝืนดันตัวเองเข้าไปจนสุด เสียงสะอื้นดังเป็นพักๆเพราะร่างกายมันยังไม่หายดี แต่จะปราบเด็กดื้อให้อยู่ก็มีแค่วิธีนี้เท่านั้น
"สิงโต...เจ็บ...ไม่ทำแล้ว...เอาออกไป" คริสสะอื้นไปอ้อนไป มีไม่กี่เวลาหรอกที่มันจะอ้อนผมแบบนี้
บอกเลยว่ากูใจอ่อนยวบ เกือบจะยอมถอยแล้ว แต่ด้านในตัวมันแม่งตอดผมตุ๊บๆจนความหื่นอยู่เหนือความสงสารไปแล้ว
"เจ็บแล้วมึงรัดกู..ทำไม...อาาา....มึงโคตรแน่นเลย"
"ฮึกก...อื้อออ...ยะ....อย่า..อื้มมม" เห็นสีหน้าเจ็บปวดของมัน ผมเลยต้องดึงความสนใจไปจากตรงนี้ด้วยการโน้มหน้าลงไปจูบ
ริมฝีปากผมบดขยี้ปากบางสีสวยอย่างเร่าร้อน เหงื่อผมไหลชื้นไปทั่วหน้า อารมณ์ตอนนี้ให้มันแหกปากร้องให้ตายผมก็หยุดไม่ได้แล้ว นอกจากจะหาทางหลอกล่อชักจูงให้มันเต็มใจแล้วมีความสุขร่วมกัน
ไอ้ดื้อโดนจูบหนักๆเข้าก็เริ่มจูบตอบกลับมาอย่างลืมตัว สองมือเลิกดิ้นรนขัดขืน เห็นว่ามันอ่อนแรงลงเลยปล่อยมือออกเปลี่ยนไปลูบตามข้างลำตัวมันแทน อีกข้างก็ขยี้บดยอดอกมันเล่นเพื่อปลุกอารมณ์มันจะได้ไม่เจ็บ ส่วนมือมันก็ขยับเลื่อนลงไปขยุ้มผ้าปูที่นอนแน่น ส่งเสียครางหวานอยู่ในลำคอ
ปากแม่งก็หวานชิบหาย ผมสอดลิ้นควานเข้าไปเกี่ยวเล่นกับลิ้นมันอย่างชำนาญ รุกไล่จนไอ้ดื้อมันหมดหนทางหนี ยอมให้ผมตักตวงอย่างเต็มที่
"อืออออ....อือออ" มันส่งเสียงครางออกมาจากคอ เอียงหน้านิดๆ เปิดปากออกส่งปลายลิ้นกระหวัดตอบกลับมา
แม่ง กูจะคลั่งตาย
ผมเริ่มขยับเอวอย่างยั้งใจไม่ไหว ดึงตัวเองออกไปไม่มากแล้วกระทุ้งกลับเป็นจังหวะเนิบๆ เรียกเสียงร้องครางในลำคอลั่น ยิ่งได้ยินแบบนั้นก็รู้ได้ทันทีว่าผมคงมาถูกจุดแล้ว เลยเน้นย้ำๆลงไปที่เดิมหนักขึ้น หนักขึ้นเรื่อยๆ ด้านในมันกระตุกรัดรัวๆเมื่อส่วนปลายกระแทกเข้าจุดที่ไวต่อความรู้สึกไม่หยุด เจ้าของร่างลืมความเป็นตัวเองไปจนหมด สีหน้าเสียวซ่านยิ่งกระตุ้นอารมณ์ผมให้โหมกระหน่ำมากขึ้น สะโพกเคลื่อนเข้าออกรัวเร็วจนไอ้ดื้อร้องท้วง
"อ๊า...ลึก...ลึกไป...ฮ้าห์" เจ้าตัวจะถอยหนีด้วย แต่ผมใช้สองมือล็อคสะโพกมันไว้แน่น ด้านในเสียดสีกันอย่างหนัก โพรงอุ่นนุ่มรัดแน่นชนิดที่แทบจะขยับไม่ได้ หายใจก็ไม่ออก
"ซี้ดดดด...อย่า..รัดแน่น...กูจะเสร็จ...อา" พอผละออกจากริมฝีปากบางนั่น ก็เลื่อนหน้าลงไปขบเม้มที่ซอกคอมันอีกรอบ ฝากรอยแดงๆแสดงความเป็นเจ้าของมันไว้ทั่วผิว เอาให้เจ้าตัวกับตัวผู้ทั้งหลายที่อยากจะได้มันรู้กันไปเลย ว่าใครกันแน่ที่เป็นเจ้าของมัน
"อึก...อืออ...ดะ..เดี๋ยว..อื้ออ..เร็ว...เร็วเกิน..สิงโต" ไอ้ดื้อครางหวาน ใบหน้าสะบัดไปมา ผ้าในมือมันถูกบิดจนแทบจะขาด
"คริส...อืมม"
พั่บๆๆๆๆ
"ไม่เอา...ยะ...อย่า....เจ็บ...อื้อ"
ผมหยุดตั้งแต่มันร้องคำว่าเจ็บ น้ำเสียงทั้งมีอารมณ์ทั้งสับสน ตัวมันเองก็ช้อนตาที่มีน้ำใสๆคลออยู่ขึ้นมาสบด้วยแบบงงๆว่าผมหยุดทำไม เหมือนอยากจะด่าด้วยซ้ำแต่มันกัดปากเอาไว้ หึ
พรึ่บ
"เห้ย...ทำอะไรไอ้บ้า" เพราะตัวถูกยกขึ้นกระหันทัน เจ้าตัวก็เลยร้องด้วยความตกใจ สองมือรีบคว้าคอผมไว้เพื่อหาที่ยึดเหนี่ยวไม่ให้ตกลงไป
ตอนนี้ไอ้ดื้ออยู่ในสภาพที่นั่งคร่อมบนตักผม หันหน้าเข้าหากันเรียบร้อย ร่างกายยังแนบสนิทติดกันดี พอจัดท่าทางมันเสร็จผมก็ไล่จูบไปบนไล่ลาด ผิวขาวๆของมันยั่วอารมณ์ได้ตลอดเวลาจริงๆ คุณไม่รู้กันหรอกว่าผมต้องห้ามใจแค่ไหนตอนเช็ดตัวให้มันช่วงที่มันป่วย เห็นตีหน้านิ่งๆแต่ด้านในที่ปั่นป่วนยิ่งกว่าพายุอีก ตัวขาว ผิวก็เนียนละเอียด ลูบไปตรงไหนก็นุ่มมือไปหมด ไอ้ดื้อไม่ใช่คนผอมบางมาก แต่ยิ่งเป็นแบบนั้นผมก็ยิ่งชอบ เค้นตัวมันมันส์มือดี บีบตรงไหนก็นุ่มจนจะบ้าตาย
มันนั่งอยู่บนตัวผมตัวมันเลยสูงกว่า เราสูงต่างกันไม่มากเท่าไหร่ ไหล่มันอยู่ในระดับใบหน้าผมพอดี ทำให้ระรานผิวมันได้สะดวกยิ่งขึ้น มือก็ลูบแผ่นหลังเนียนๆของมันไปด้วย ปากก็จูบบ้าง ขบแม้มบ้างไล่ลงไปจนถึงแผ่นอกเรียบ
"อื้อออ" เสียงไอ้ดื้อร้องประท้วง เหมือนมันไม่รู้จะทำยังไงต่อ เพราะผมเพลินกับร่างกายมันจนลืม
"มึงบอกว่าเจ็บ" ผมพูดกับมันเสียงพร่า ปากก็วนเวียนอยู่กับเนินอกมันไม่ยอมห่างไปไหน ตัวแม่งก็หอมชิบหายเลย
"แล้ว...อึก...แล้วไง"
"ถ้าเจ็บ....ก็ขยับเอง..จะได้ไม่เจ็บ"
"ไอ้เหี้ย..กวนตีน"
"จุ๊บ....พูดไม่เพราะนะที่รัก" ผมไม่ได้โกรธที่ครั้งนี้มันพูดไม่เพราะ แต่ส่งยิ้มกว้างไปให้สบตากันอย่างจริงจัง คนได้รับเหมือนจะอึ้งค้างไปหน่อยๆ ไม่รู้ทำไม แต่เดาว่ามันคงไม่เคยเห็นผมยิ้มให้ล่ะมั้ง
เกิดริ้วรอยสีแดงนิดๆบนแก้มแบบที่คนผิวขาวจัดอย่างมันปิดบังไม่ได้
"น่ารักชิบหายเลยมึง" ผมอดไม่ได้ที่จะละเมอพูดออกไปอย่างหลงไหล ขยับหน้าไปจูบมันอีกพักแล้ววกลับไปนัวเนียกับร่างกายมันตามเดิม
"อึก...มันจุก" ได้ยินเสียงบ่นเบาๆอยู่ริมหู
"ก็ขยับสิ กูจะทนไม่ไหวแล้วนะ" ยิ่งว่าแกนกลางผมก็ยิ่งขยายมากขึ้น ไอ้ดื้อก็นิ่วหน้า มือจิกหลังคอผมแน่น
"ไม่เอา จุก"
"ค่อยๆขยับ คราวก่อนมึงยังทำได้"
"อึก....ฮึก" สะโพกขาวค่อยเคลื่อนขึ้น สีหน้าทรมานของคนที่เริ่มขยับตัวขึ้นลงบนตักผมเป็นอะไรที่น่ามองมาก
และบอกไว้ตรงนี้เลยว่า กูโคตรหวง
คนที่จะเห็นสีหน้ามันแบบนี้ได้ ต้องมีแค่ผมคนเดียว
"ดี แบบนั้นแหละ ค่อยๆกดตัวลงมาอีก" มือผมช่วยประคองตัวมันไปด้วย แรงตอดรัดที่คับแน่นจนผมต้องกัดฟันสอนมันแล้วข่มอารมณ์ตัวเองไม่ให้เผลอผลักไอ้ดื้อลงเตียงแล้วทำรุนแรงกับมันจนมันเจ็บและกลัวอีก
"อือออ...มันลึก...จุก" มันก็บ่นอิดออดไป แต่ตัวก็เริ่มขยับตามที่ผมสอนแล้ว
ร่างขาวโยกขึ้นลงบนตัวผมช้าๆ เสียวใจแทบขาดแต่ไม่อยากจะเร่งมัน จากนั้นพอมันเริ่มจับจังหวะได้ บวกอารมณ์พาไป ไอ้ดื้อก็เพิ่มความเร็วขึ้น เสียงเนื้อกระทบเนื้อหยาบโลนดังไปทั่วห้อง ปนๆกับเสียงครางหวานๆของมัน
"อื้อออ...อ๊ะ...อ๊ะ...มัน...ฮึก...ลึก..อ่ะ"
"แรงอีกที่รัก....อาา....แบบนั้นแหละ...เก่งมาก"
ยิ่งถูกชมก็เหมือนว่าไอ้ดื้อของผมจะได้ใจ มันเร่งความเร็วขึ้น รุนแรงขึ้น ส่งเสียงครางในทุกจังหวะที่ร่างกายเรากระทบกัน ผมเองก็คำรามต่ำๆสลับกับชมมันไปด้วย ได้ยินคำชมผมเมื่อไหร่ มันก็กลายร่างเป็นแมวสุดเซ็กซี่เร่าร้อน จัดให้อย่างสมใจทันที
"อืมมม....ดี...แรงอีก...อ่า....มึงเก่งมาก...เร็วอีกดื้อ....นั่นแหละ...ฮึ่มมม"
พั่บๆๆๆๆๆ
"อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊ะ...อื้อ...สิง...อ๊ะ...สิงโต"
"อืมม....น่ารักมาก....ที่รัก...เก่งครับ"
"ไม่...อึ้กกก...ไม่ไหวแล้ว...จะออก...อ่าห์" พักใหญ่ร่างกายก็สั่นระริก ทิ้งตัวมาเหมือนจะหมดแรง ผมเลยดันตัวให้ลงไปนอนเหมือนเดิม จับตะแคงตัว ยกขาข้างนึงมาพาดบ่า แล้วกระหน่ำโถมตัวใส่มันถี่ยิบ
เสียงครางหวานดังลั่นห้องฟังไม่ได้ศัพท์ ยกสะโพกขึ้นรับแรงกระแทกผมไปด้วย เหงื่อไหลชื้นจากใบหน้าลงมาอาบซอกคอ ดูน่าขย้ำมากขึ้นไปอีก ยิ่งเห็นผมก็ยิ่งใส่สุดแรงกับสีหน้าทรมานราวกับจะขาดใจ
โดนกระแทกอยู่อีกพัก ไอ้ดื้อก็ครางยาวเสียงแหบแห้ง ก่อนจะปลดปล่อยออกมาทุกหยาดหยด ผมขยับสะโพกเร็วๆ พร้อมกับมือที่ช่วยรีดเค้นน้ำสีขุ่นให้อีกฝ่ายไปด้วย ไม่นานผมก็ตามมันไป
"อ่าห์...คริส" ผมเรียกชื่อไอ้ดื้อทิ้งท้าย ขยับเอวช้าๆอีกหลายครั้งเข้าออกช่องทางที่มีน้ำสีขาวขุ่นของผมไหลล้นเลอะออกมาเต็มซอกขาขาวๆ
"พอแล้ว" มันหันหน้าหนีตอนที่ผมจะก้มลงไปหอมแก้มมัน จากนั้นก็ปรือตาแล้วหลับไปเลย
"หึหึ" ผมยิ้มกับตัวเอง ตามลงไปฟัดแก้มมันจนได้นั่นแหละ ก่อนจะถอนตัวออกมา ทิ้งตัวลงนอนข้างๆ กอดไอ้เด็กดื้อแต่โคตรน่ารักเอาไว้แน่น
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น