จูบครั้งที่สอง
หัวใจเต้นแรงเหมือนพร้อมจะระเบิดตลอดเวลา
ผมตาพร่า สมองเบลอ ไม่รับรู้อะไรทั้งนั้น ได้ยินแค่เสียงหายใจหอบๆ เสียงทุ้มอ่อนโยนที่พร่ำเรียกชื่อผมไม่ขาดปาก พี่ก็อตเหมือนคนละเมอ คลั่งไคล้อะไรซักอย่างจนหมดหัวใจ
และอะไรที่ว่านั้น...ก็คือผม
"มิว...มิว"
"อืมมมม" แทบจะขาดใจตายกับจูบพรากวิญญาณ ไม่คิดว่าสุภาพบุรุษก็จะกลายเป็นซาตานได้เมื่ออยู่บนเตียง
คนไล่ต้อนปล้ำจูบจนเผลอไผลตอบรับกลับไปด้วยการเผยอปาก เรียวลิ้นอุ่นชื้นเกี่ยวกระหวัดพันดึงดันคล้ายจะอ้อนวอนและโหยหา ฝ่ามือร้อนผ่าวไม่ต่างจากลาวาแนบนาบไปทุกส่วนของร่างกาย
"อืออ...อา...พี่ก็อต...อย่า" แม้ปากจะเอ่ยห้าม แต่กลับยกแอ่นอกที่ไม่รู้ตัวว่าเสื้อยืดตัวใหญ่หลุดจากร่างกายไปตอนไหนรับสัมผัสจากปลายลิ้นร้อนและปากอุ่น
ขาเรียวถูกยกขึ้นพาดบ่า แม้จะดูเหมือนใจง่าย สมองร้องบอกว่าไม่สมควร
แต่กลับห้ามร่างกายที่ดูเหมือนจะตอบรับพี่ก็อตไปทุกส่วน ไร้เรี่ยวแรงต่อต้านใดๆ
"มิว...พี่รัก...รักมิว" สิ้นคำบอกรัก ร่างกายนี้ก็ไม่ใช่ของผมอีกต่อไป มันถูกครอบงำโดยสุภาพบุรุษตัวร้ายที่จุดไฟให้ร่างกายผมมอดไหม้
"อื้ออออออ...พี่...ก็อต" สะโพกยกขึ้นรับความเจ็บปวดและวาบหวาม เตียงกลายเป็นทะเลเพลิง เปลวเพลิงราคะลุกโหมกระหน่ำอย่างที่ไม่ว่าอะไรก็ฉุดรั้งมันเอาไว้ไม่ได้
เหงื่อชื้นเกาะรวมตัว หยดแล้วหยดเล่าไหลจากใบหน้าหล่อร่วงลงสู่แผ่นอกที่สะท้านขึ้นลงเนื่องจากจังหวะของลมหายใจไม่สามารถควบคุมได้
"อ๊ะ...อ๊ะ....อื้มมมม...เบา...เบาหน่อย"
"ไม่ไหว...พี่จะ...คลั่งตายแล้ว...มิวครับ...มิวของพี่" แทนที่จะทำอย่างที่ถูกห้าม สะโพกหนากลับจัดการเพิ่มความไวให้มากขึ้น แรงกระแทกกระทั้นของร่างใหญ่ทำให้ร่างกายผมเคลื่อนไหวขึ้นลงถูไถลไปกับเตียงนุ่มที่ถูกกดจนจมแทบมิดร่าง ตัวโยกสั่น หัวคลอนไปมา
สองมือยกขึ้นรั้งคอหนาที่พาให้ความรู้สึกทยานเหมือนจะขึ้นไปแตะสวรรค์รำไร ความเสียวซ่านเกาะกุมทุกอณูในร่างกาย จนกลั่นเป็นเสียงครางระงมแสบคอแหบแห้งไปหมด ฟันขาวคู่คมฝังลึกลงไปที่ไหล่กว้างแข็งแรง เสียงโอดโอยดังขึ้นนิดหน่อยแต่เจ้าของไหล่ก็ปล่อยให้กัดต่อไป เอาคืนด้วยการเสือกไสตัวเองแรงขึ้นจนกระทบถูกจุดที่ไม่ควรจะแตะต้อง
"อ๊าาา...อื้อออ...ไม่เอา...แฮ่กๆ...ตรงนั้น"
"ตรงนี้...เหรอครับ...หึ" สิ้นสุดคำว่าหึ ผมก็ครางยาวแบบกลั้นเสียงไว้ไม่ไหว ไม่สนแล้วว่าผนังห้องจะหนาหรือบาง ใครที่อาศัยนอนบนชั้นนี้จะได้ยินเสียงที่เปร่งออกมาอย่างประหลาดหู
"ฮ้าห์...ยะ..หยุด...พี่...อื้อ...ก็อต...ระ...แรงไป...อ๊า" หน้าเริ่ดขึ้นสู้กับเพดาน เสียงครางแข่งกับเสียงกระทบหยาบโลนน่าอาย สองมือยังคงกอดเจ้าของร่างด้านบนไว้แน่นเป็นแหล่งยึดเหนี่ยวไม่ให้ตัวล่องลอยไปไกลกว่านี้
"มิว...อืมม" พี่ก็อตหนีแสงไฟสีนวลตาด้วยการดันตัวขึ้นมาซุกหน้าฟัดกับซอกคอขาว เรียวขาขวาที่ยังคงบาดบนบ่าจึงต้องยกสูงขึ้นตาม สะโพกลอยเหนือเตียงเปิดโอกาสให้ลำตัวร้อนผ่าวได้สัมผัสล้ำลึกจนดิ้นเร่าหนักกว่าเดิม ผิวแสบร้อนจากฟันคมที่ครูดและริมฝีปากที่ดูดดึงเนื้อไม่หยุดหย่อน
"ฮึก...อือออ" ตอนนี้ผมเหมือนคนไร้สติ ถูกจับพลิกคว่ำนอนตะแคงเปลี่ยนไปเรื่อยคล้ายตุ๊กตา แผ่นหลังเปลือยถูกความร้อนจากริมฝีปากหยักไล่จูบสำรวจทั่ว ทิ้งร่องรอยแสดงความเป็นเจ้าของเอาไว้ แผ่นอกแกร่งร้อนผ่าวเสียดสีกับแผ่นหลังทุกจังหวะที่ขยับร่าง ฝ่ามือหนาที่ช้อนหน้าท้องแบนราบ เตียงสั่นลั่นคำรามเอี๊ยดอ๊าดกระทบเข้ากับผนังปึงปัง
ทุกสิ่งทุกอย่าง ทำลายสติสัมปัชชัญญะจนสูญสิ้น
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น