**ขอความร่วมมือไม่เคปเจอร์คัทของเราไปลงสื่อโซเชียลสาธารณะต่างๆอย่าง ทวิตเตอร์ เฟสบุ๊ค อินสตาแกรม นะคะ ไม่ได้หวงนะ แต่นี่เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง อาจจะทำให้ตัวจริงเค้าอึดอัด(หากอ่านเจอ) และมันเป็นฉากเรททั้งนั้นด้วยไม่สมควรเนอะ**
**กราบขอบคุณมา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ**
สองมือลูบไล้ไปทั่วแผ่นอกเปลือยเปล่า สอดมือเข้าไปปลดเสื้อเชิ้ตให้หลุดออกจากไหล่ ซุกใบหน้าลงไปที่ต้นคอแกร่ง ขบแม้มดูดดึงผิวหนังให้เกิดสีแดงช้ำตัดกับผิวสีเข้ม
คนที่เอ่ยปากว่าเสียใจเอนตัวลงพิงกับโซฟากว้าง วางมือไว้ข้างลำตัวตัวเองคล้ายกับกำลังพักผ่อน ผมผงกหัวขึ้นไปมองสบสายตาท้าทายที่ส่งมา เป็นสัญญาณบอกให้รู้ว่าเค้าจะไม่ให้ความร่วมมือใดๆกับการ'ง้อ'ของผมในครั้งนี้
ทุกอย่างผมต้องเป็นคนจัดการเองทั้งหมด
บ้าเอ๊ย ถึงจะเคยผ่านเรื่องพวกนี้มาบ้าง แต่นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ต้องเป็นฝ่ายเริ่มก่อน ก่อนหน้านี้พี่แกก็บรรเลงเองหมด ผมมีหน้าที่แค่เคลิ้มตามแล้วครางเท่านั้นเอง
พอหยุด อีกคนก็ยกยิ้มดูถูกให้กัดฟันกรอดๆเล่น
อย่าคิดว่าไม่เคยแล้วคนอย่างผมจะยอมแพ้ง่ายๆ ไม่มีทาง ในเมื่อรู้ตัวว่าผิดและตั้งใจจะง้ออยู่แล้ว ก็แมนๆกันไปเลย
เริ่มก่อนก็เริ่มก่อนสิวะ
คิดได้อย่างนั้นก็ประกบจูบลงไปทำลายรอยยิ้มน่าหงุดหงิดนั่นด้วยความร้อนแรง บดเบียดริมฝีปากเข้าหา พยายามเรียกร้องเว้าวอนขอความเมตตาให้อ้าปากให้หน่อย
ได้ผล ริมฝีปากหยักยอมเผยอออกรับเรียวลิ้นชื้น ผมขบเบาๆที่ปากล่างแทนคำของคุณก่อนจะแทรกปลายลิ้นเข้าไป เกี่ยวพันปรนเปรออย่างเอาอกเอาใจ สิงโตเจ้าเล่ห์ร้องหึหึอยู่ในลำคอแสดงความดูถูกไม่เลิก คนชำนาญเรื่องอย่างว่ามากกว่าดึงลิ้นหลบหนีการรุกไล่ ผมเปลี่ยนเกมส์ไปสำรวจโพรงปากและซอกฟันแทน กว่าที่คนเจ้าเล่ห์จะยอมอยู่นิ่งๆโดยดีก็ใช้เวลากว่าพักใหญ่
น้ำใสไหลซึมจากขอบปากไร้การใส่ใจ สองลิ้นเกี่ยวกระหวัดเข้าหากันช้าๆ ขยับอ้าวาดไปตามจังหวะพร้อมกัน ความสูงที่ไม่ห่างกันมากเท่าไหร่เมื่อได้นั่งอยู่บนตัก ตำแหน่งจึงเปลี่ยนไปเล็กน้อย มือสอดเข้าไปในกลุ่มผมดึงรั้งให้คนหน้าหล่อเชิดขึ้นอีกนิดรับจูบที่ถนัดถนี่กว่าเดิม
ไอ้คุณพี่ปราชตอบรับก็จริง แต่ไม่ยอมช่วยเหลือให้ความร่วมมือใดๆทั้งสิ้น หน้าที่งัด แงะ แกะ ถอด เป็นของผมเพียงคนเดียว
เสื้อเชิ้ตสีเข้มถูกโยนไร้ทิศทาง เข็มขัดเหวี่ยงไปด้านหลัง กางเกงยีนส์เพียงแค่รูดซิบลงเผยบ๊อกเซอร์สีเดียวกับเสื้อ
ผมดันตัวเองลุกขึ้นยืน ดวงตาไม่ละไปจากตาคมเหมือนเหยี่ยวของคนที่ทิ้งตัวนั่งตามสบาย ปลายนิ้วเคาะเป็นจังหวะพร้อมฮัมเพลงขณะมองผมปลดเปลื้องเสื้อผ้าตัวเองออกทีละชิ้น จะให้อายตอนนี้ก็คงไม่ทันแล้ว
เมื่อชั้นในชิ้นสุดท้ายหลุดจากข้อเท้า มือหนาก็ขยับเข้ามาฉุดผมกลับไปนั่งบนตัก ตวัดรั้งเอวให้ขยับไปใกล้ เบียดผิวเนื้อร้อนๆเข้าหากัน
"ทำให้พี่พอใจ" กระซิบสั่งแค่นั้นก็ผละมือออกไปวางไว้ข้างลำตัวตามเดิม
ผมกัดปากตัวเองเล็กน้อย ชั่งใจว่าควรทำอะไรก่อน ท่าทางเงอะงะทำให้อีกคนขำ แต่ไม่คิดช่วย
มือสั่นระริกเคลื่อนเข้าจุดกลางกายที่ไว้ต่อสัมผัสมากที่สุด ดึงสิงโตน้อยที่ไม่ได้น้อยเท่าไหร่ออกมาดูโลกกว้าง ทันทีที่มือแตะลงช้าๆตรงส่วนปลาย เสียงครางฮือก็ดังขึ้น
ขยี้ด้วยปลายนิ้วสองสามครั้งก่อนจะรูดรั้งขึ้นลงด้วยฝ่ามือ จากช้าไปเร็ว เนิบนาบ สลับรุนแรง
"อ่าา"
เสียงแหบพร่าคำรามอย่างพอใจ เห็นแบบนั้นก็พอจะมีกำลังใจขึ้นมาอีกนิด รวบรวมความกล้าเค้นหาสิ่งที่คิดว่าผู้ชายจะชอบ เป็นผู้ชายเหมือนกันเลยรู้ทุกจุดที่สัมผัสแล้วไวต่อความรู้สึก
เลื่อนตัวลงไปนั่งคุกเข่ากับพื้น อ้าปากออกค่อยๆกลืนเข้าไปทีละนิด ทีละนิด ให้มากที่สุดเท่าที่จะรับเข้าไปได้
"เด็กดี" คนเจ้าเล่ห์ทั้งตกใจทั้งชอบไปในคราวเดียวกัน นั่นทำให้ผมดีใจมาก ช้อนสายตาขึ้นมองเจ้าของร่างในขณะที่ห่อปากให้แน่นแล้วรูดขึ้นลงตามแนวยาว
"อืมมมม" มือหนาวางลงบนหัวลูบไปมาเหมือนผู้ใหญ่กำลังชื่นชมในความดีของเด็กตัวเล็กๆ
แผล่บๆ
"อ่ะ....แบบนั้น....แหละ"
ลิ้นเลียลากจากโคนสู่ปลาย ริมฝีปากฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำลายและไหลตามมุมปาก ราชสีห์ตาวาววับขยุ้มปลายนิ้วจิกลงมาบนกลุ่มผม ดันสะโพกเข้าออกอยู่หลายครั้ง เสียงครางที่กักอยู่แค่ในลำคอผสมกับเสียงเรียกชื่อที่หลุดออกมา ก่อนจะดึงตัวเองออก กระชากผมให้กลับขึ้นไปอยู่บนตักเป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็ขี้เกียจจะนับ
กระแทกปากจูบตะบี้ตะบันลงมาจนรับรู้กลิ่นคาวเลือดและความแสบร้อนทั่วริมฝีปาก ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าทันทีที่ละออกไปมันจะต้องบวมมากแน่
"อึก...อื้ออออ" ผมถูกจูบจนหายใจหายคอไม่ทัน กว่าจะยอมปล่อยให้เป็นอิสระได้
"ต่อสิครับเด็กดี อย่านิ่ง ครั้งนี้ พี่ไม่ทำให้นะ" เสียงแม่งโคตรหื่น แต่ก็ยังจะเล่นตัวอีก
"ช่วยหน่อยสิ ผม..ทำไม่เป็น"
"ลองดู เดี๋ยวก็ทำเป็น" โคตรจะไร้น้ำใจ
ระดมสมองอยู่พักนึงผมก็เริ่มจากเล้าโลมก่อน ซุกหน้าลงซอกคออีกครั้ง จูบไล่ลงไปจนทั่วแผ่นอก วกกลับไปที่ซอกคออีกด้าน ในขณะที่ดันสะโพกเข้าหากัน ร่างกายใกล้จนแทบไม่มีอากาศให้ผ่าน โดยเฉพาะส่วนล่างที่กำลังร้อนผ่าวได้ที่ เมื่อพี่มันดื้อด้านไม่ยอมเสร็จคาปาก คงกะแกล้งผมให้ทรมานเล่น แต่คิดเหรอว่าจะยอมให้แกล้งง่ายๆ
งานนี้ใครจะอยู่จะไปได้รู้กัน
มือรวบแกนกายเข้าด้วยกัน ความร้อนจัดทั้งสองบดเบียดเสียดสี แม้แต่ผมเองก็ยังคำรามก้องไปพร้อมๆกับพี่มัน ขยับสะโพกขึ้นลงช้าๆ หอบหายใจหนักๆ เหงื่อเริ่มซึมที่ขมับและหน้าผาก
"ฮึกก....ฮ่ะ" ทั้งร้อน ทั้งเสียว
ยิ่งนานก็ยิ่งเพิ่มความเร็ว คนที่ประกาศว่าจะไม่ช่วยลืมตัวประคองต้นขารั้งเข้าหาตัว ช่วยเร่งจังหวะที่เร่าร้อนอยู่แล้วให้เร่าร้อนมากขึ้น
ก่อนจะปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเลอะเทอะเต็มหน้าท้อง
ผมทิ้งหัวลงซบไหล่ แอบกัดแรงๆแก้หมั่นเขี้ยวหมั่นไส้ เจ้าของไหล่แข็งๆเลยขยำก้นแรงๆตอบกลับมา โน้มหน้ากดปลายจมูกลงบนแก้มเป็นรางวัลที่เริ่มต้นได้ดี
อารมณ์ตอนนี้กูไม่อยากได้แค่หอมแก้มครับ
ผมเริ่มยกตัวขึ้นอีกครั้งหลังพักเหนื่อย อ้าขาให้กว้างกว่าเดิมเล็กน้อย จับรูดกลางตัวของคนกินแรงให้กลับมาพร้อมใช้งานอีกครั้ง สมกับความหื่นจริงๆ แป๊บเดียวก็ตั้งตรงเคารพธงชาติ
กดตัวลงมาช้าๆ ค่อยๆกลืนกินกลางกายร้อนผ่าวเข้าไปเรื่อยๆ เพราะว่าไม่พร้อมหรือไม่ได้เตรียมตัวมาก่อน ร่างกายเหมือนจะถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ ความเจ็บแล่นไปตามกระดูกไขสันหลัง
"อึก...เฮือก"
"ใจเย็นๆ" เจ้าของเสียงทุ้มกระซิบพร่า สองมือคอยนวดสะโพกกับก้นให้คลายความเกร็ง ปากบดจูบดึงความสนใจและปลอบประโลมความเจ็บปวดให้
พอเคลิบเคลิ้มไปกับจูบแสนวาบหวาม กว่าจะรู้ตัวอีกทีร่างกายก็เริ่มชินกับสิ่งแปลกปลอมที่เข้าไปด้านในจนสุด
"ขะ..ขยับ...แล้วนะ" ผมหายใจอย่างอึดอัด ทั้งจุก ทั้งแน่น แล้วก็เสียวปะปนกันไปหมด
"ครับ...ช้าๆ....อืมม...อย่างนั้น...เด็กดี.....ค่อยๆขยับตัว"
ทำตามที่อาจารย์บอกทั้งหมดเหมือนต้องมนต์สะกด จากช้าเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆตามความต้องการที่พุ่งสูง ร่างกายโยกไหวจนขาโซฟาเคลื่อนครูดกับพื้นส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าด แข่งกับเสียงเนื้อที่ก้นกระทบกับต้นขาใครบางคนที่เป็นฐานให้ดังลั่นห้อง
เอี๊ยดๆๆ ตับๆๆๆๆ ปั่บๆๆๆ เอี๊ยดๆๆๆ พั่บๆๆๆๆๆ
"อ่ะ....ฮื้ออออ.....พี่...อ๊าาาาา....ลึก...ฮึก....ลึกไป" บ่นเองแต่ร่างกายกลับขย่มอย่างรุนแรงชนิดไม่คิดถึงสังขารของเช้าวันพรุ่งนี้
"อืออ.....ดีครับ....เด็กดี...แรงอีก....ดี....ซี้ดดดด....ย่ะ...อย่ารัดพี่แน่น"
ไม่ได้ทำ มันรัดของมันเอง
"ฮ่ะ...ฮ่ะ....อ่ะ.....อ๊ะ" สองมือจับไหล่พี่มันเอาไว้แน่น โยกขึ้นโยกลงหัวสั่นหัวคลอน ปากครางสั่นระริก หน้ามืดตามัวไปหมด
คนด้านล่างก็ไม่น้อยหน้า ขยำเอว สะโพก แก้มก้น ต้นขามั่วไปหมด บางครั้งก็ขยับตัวกระแทกสวนขึ้นมารัวๆ
"เฮือกกกก ......พี่...อย่า....อย่า....อ่ะ....ไม่ได้....ลึก....แรง...ไป"
"ขย่มอีก...ครับ...คนดี....แรงอีก...อ่า.....ดี"
"ฮ้าาา....เสียวว...มัน...แรงไป...แล้ว...อ่ะ...อ๊า...อ๊าาา"
สิ้นเสียงหวีดลั่นผมก็ทิ้งตัวลงบนตักหมดสิ้นเรี่ยวแรง โล่งตัวเป็นรอบที่สอง แต่พี่มันเหมือนจะยังไม่จบ รีบจับตัวผมนอนคว่ำกับโซฟา ร่างกายไม่แยกออกจากกัน กระแทกกระทันเอว
เข้ามาถี่เร็ว
"คริส....น้องพี....อ่า" ก่อนจะปลดปล่อยตัวเองตามมา
ตัวหนักๆทับลงมาเต็มหลัง ปากหยักไล่จูบไปทั่วหลัง หยุดวนเวียนวอแวอยู่ที่หัวไหล่ ต้นคอ
"อื้อออ...พะ...พอแล้ว" นัวไปนัวมาไอ้ที่คาๆอยู่ก็เริ่มจะคับขึ้นมาอีกรอบ รู้ชะตาตัวเองว่าไม่
จบแค่รอบเดียวแน่ แต่ลองร้องขอชีวิตเอาไว้ก่อน
"พี่ยังไม่หายงอนเลยนะ ง้ออีกหน่อยสิ" เจ้าเล่ห์ ไอ้เจ้าเล่ห์ ไอ้คนเจ้าเล่ห์ แม่งเสียงโคตรของโคตรหื่น
ที่พีคคือสะโพกพี่มันขยับช้าๆอีกครั้ง เนิบนาบไม่วู่วาม ปลุกสัญชาตญาณดิบในตัวผมให้เร่าร้อน
"อ่า....พี่...มัน....ฮื้มมมมม"
"คืนนี้เราไม่สลบ พี่ไม่หายงอน"
"หะ...หาย.....อือออ....หายบ้าง...อ่ะ...ซักนิด...ยัง" มือจิกโซฟาแน่น ขยับก้นที่ตั้งโด่งรับจังหวะที่จงใจกระทุ้งเข้ามาเน้นๆ
"ดีขึ้นนิดหน่อย"
"เท่าไหร่"
"ยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์"
"ห๊ะ....อ๊ะ....แค่....แค่นั้น....เองเหรอ"
"อืมมม......ครั้งละยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์.....อ่าาา....ตอดพี่ใหญ่เลย....เมียครับ" อย่ามากระซิบข้างหู งื้ออออ
"แล้ว...แล้วเมื่อไหร่.....แฮ่กๆ....จะหาย"
"ครั้งละยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ไง ถึงร้อยเปอร์เซ็นต์ก็หายงอนเอง"
หืม? ยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ต่อครั้ง สองครั้งก็ห้าสิบ สี่ครั้งก็ร้อย
ชิบหาย!!
"ผม...ผมทำให้...สี่ครั้ง...ไม่ไหว" แค่ครั้งเดียวก็จะตายแล้วครับ
สิงโตเจ้าเล่ห์หัวเราะหึหึในคอ
"ไม่ต้องห่วง อีกสามครั้ง พี่จัดการให้เอง นอนครางหวานๆให้พี่ฟังก็พอ เด็กดี"
เออ ค่อยยังชั่ว......เห้ย ไม่ดิ สะ สามครั้ง....ต้องอีกสามครั้งเลยเหรอ
"มะ...ไม่ เอาไว้วันหลัง....อื้ออออ....ฮ้าาา....ยะ....อย่าควง.....ฮื้อออออ....ตระ..ตรงนั้น......อ๊าาาาาาา"
ตายครับ สลบคาอกเป็นยังไง เพิ่งเข้าใจก็วันนี้
(กลับไปที่เนื้อหา เด็กดี)
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น