บังคับรัก สเป ภูผาสืบสวน

ฟันคมขบกัดทั้งปากบนและล่าง พยายามดิ้นขัดขืนอีกครั้งก็ถูกกดเอาไว้ด้วยน้ำหนักที่มากกว่าเดิม ซ้ำลิ้นร้อนยังเลียย้ำๆที่รอยแยกบังคับให้เปิดริมฝีปากรับความชื้นแฉะ ตั้งใจจะพยศใส่ด้วยการเม้มปากให้แน่นที่สุด

แต่เฮียก็คือเฮีย คนไม่เคยอ่อนโยนกัดลงมาแรงๆจนได้กลิ่นคาวเลือด ขยี้กลีบปากให้บิดเบี้ยวจนอดกลั้นได้ไม่นานก็ต้องเผยออ้าปากเพื่อเอาอากาศเข้าปอด เฮียใช้จังหวะนั้นสอดปลายลิ้นเข้ามา

รวบสองมือขึ้นไปอยู่เหนือหัวด้วยความเร็วพอๆกับดึงเข็มขัดเส้นหนามามัดมือเอาไว้ ใช้ปลายนิ้วที่แกร่งยิ่งกว่าคีมเหล็กบีบแก้มเหมือนรู้ทันว่าถ้าไม่ทำแบบนั้นจะต้องถูกผมกัดมันจนลิ้นขาด

"ฮื้อออออ"

เฮียผละออกช้าๆอ้อยอิ่งหลังจากปล้นจูบจนสาแก่ใจไปหลายนาที ดวงตาล้ำลึกจ้องสะกดไม่ให้ละไปไหนได้

"อย่าคิดทำแบบวันนี้อีก"

"ปล่อย" เสียงแผ่วที่ผมพยายามจะให้มันดุเข้มแต่ไร้ผม ปนมากับอาการหอบน้อยๆอย่างคนหมดแรง 

"อึก" ก่อนจะต้องกัดปากแน่นตอนที่มืออุ่นร้อนสอดเข้าไปใต้ชั้นในออกแรงรูดรั้งส่วนที่ไวกับสัมผัสมากที่สุด ซ้ำยังเน้นขยี้ส่วนปลาย

"อย่าได้คิด....เอาตัวเองไปเสี่ยง"

"ฮึกกก....ผม...ไม่แพ้...หรอก"

"มึงไม่รู้จักมัน ไอ้เวรนั่นไม่เคยเล่นตามกติกา ความมั่นใจจะทำให้มึงสูญเสียทุกอย่าง"

"แล้วมันต่าง...อือออ...ตรงไหน...เฮีย...อ่ะ....เฮียก็ทำ...แบบเดียว...กัน"

ผมเผลอยกสะโพกรับกับฝ่ามือใหญ่ กัดปากเอาไว้ให้เสียงครางเล็ดลอดออกมาน้อยที่สุด แม้จะทำได้ยาก เมื่อร่างกายไม่ฟังคำสั่งของสมอง คอยแต่จะตอบรับทุกสัมผัสเร่าร้อนที่อีกคนมอบให้

เฮียแม่งเก่ง....นั่นคือความคิดเดียวในหัวผม

ตั้งแต่ที่จูบกันครั้งแรกแล้ว ถึงจะอ้างว่าเมา จะอ้างว่าเพราะกลัว แต่ถ้ามันไม่ได้เก่งเรื่องอย่างว่าจนน่าใจหาย ผมคงไม่ขาดสติแล้วจูบตอบกลับอย่างเอาเป็นเอาตายทั้งๆที่รู้ดีแก่ใจว่านั่นคือเฮียภูผา

อย่างที่ตอนนี้กำลังเป็น

"ฮะ เฮีย...จะ..จูบ...อือออ...จูบหน่อย" ผมกำลังเรียกร้อง ทั้งๆที่ปากบอกว่าเคารพเหมือนพี่น้อง เสียความรู้สึกต่างๆนาๆ แต่เจอความเก่งกาจของเฮียเข้าไปก็ลืมจนหมด

"สัญญามาก่อน" เฮียขยับมือเป็นจังหวะที่เนิบนาบดึงให้ผมแทบจะขาดใจตาย น้ำเสียงแหบพร่าแฝงไปด้วยความดุเข้ม

"อือ..ไม่ทำ...อึก...ไม่ทำแล้ว...อ่า...เร็วๆ"

"ถ้ากูปล่อย มึงจะหนีมั้ย"

ผมส่ายหน้ารัวๆ น้ำตาคลอด้วยแรงอารมณ์ มองไปยังคนที่จ้องผมอย่างวิเคราะห์

"มะ...อึ๊ก...ไม่...เฮีย...เฮียผา"

"มึงยั่วกู ระวังจะเจ็บตัว" ในที่สุดคนที่มีอำนาจก็ปลดเข็มขัดที่รัดข้อมือออก

สองมือได้รับอิสระรีบไขว่คว้าเอาใบหน้าหล่อเลวเข้ามา เป็นฝ่ายเริ่มดูดกลีบปากสีเข้มของเฮียก่อนอย่างกระหาย ร่างกายพรั่งพร้อมเพราะถูกปลุกปั่นจนควบคุมอะไรไม่ได้แล้ว

ช่างแม่งไปก่อนแล้วกัน

เราสองคนฟัดกันนัวเนีย ดึงทึ้งเสื้อผ้าของกันและกัน ฉีกกระชากไม่สนใจว่าเนื้อผ้าขาดเป็นริ้วๆจะบาดผิวหรือทำให้เจ็บได้ ริมฝีปากบดเบียดหากันอย่างรุนแรง หากมีคนนึงถอยอีกคนก็รุกไล่ตามเข้าไปจูบใหม่ จนร่างกายทั้งคู่เปลือยเปล่า ผมพลิกตัวเองขึ้นไปอยู่บนตัวเฮียทั้งที่ใบหน้ายังแนบชิด เฮียผาเลื่อนตัวขึ้นนั่งพิงหัวตัวเอง สองมือบีบขยำไปทั่วร่าง เค้นหนักแน่นจนเจ็บแปลบ แต่แบบนี้ก็โคตรจะสะใจ

ยอมรับว่าผมชักติดใจกับรสชาติที่ไม่เคยสัมผัสมาก่อนในชีวิต

นั่งทับตรงช่วงเอวเฮีย โน้มตัวเข้าไปเพื่อเปิดทางให้ปลายนิ้วแข็งแกร่งของตัวเองแทรกเข้าไปที่ช่องทางด้านหลังได้

"ฮึก..ฮึก...อึก" แน่น มันแน่นจนเสียดเมื่อนิ้วที่สามคั่งค้างอยู่ในร่างกาย ผมไม่ใช่พวกอ่อนที่ต้องรอให้ใครมาเตรียมความพร้อมอะไรให้ เคยกับผู้ชายอย่างไอ้มิลล์มาแล้วก็พอรู้บ้างว่าต้องทำยังไง

เฮียจ้องผมด้วยสายตาที่เดาไม่ได้ แต่คิดว่ามีความพอใจอยู่ในนั้น มองดูผมเตรียมร่างกายตัวเอง และให้รางวัลความพยายามด้วยการกระชากท้ายทอยผมเข้าไปกระแทกจูบหนักๆจนได้เลือด ปากบวมเจ่อ

เมื่อคิดว่าตัวเองพร้อมแล้ว ผมก็ดันอกเฮียยันตัวออก เฮียยอมปล่อยมืออย่างง่ายดายแม้ว่าจะเสียดายจนต้องตามมาจูบซ้ำอีกทีนึง สองมือสอดเข้าที่ต้นคอตัวเอง กึ่งนั่งกึ่งนอนมองผมที่ขึ้นยกตัวขึ้นค่อยๆกลืนกินความแข็งแกร่งกลางลำตัวของเฮียทีละน้อย

แม่งทั้งเหี้ยและกวนตีน

สายตาดูสนุกสนานเหมือนได้เห็นโชว์เด็ดๆซักโชว์ ริมฝีปากที่บวมเจ่อไม่ต่างกันผิวออกมาเป็นจังหวะหวีดหวิวแบบพวกนักเลงกระจอกที่รวมกลุ่มกันแซวสาวริมถนน

เพี้ยะ

"เหี้ย" อดไม่ได้ที่จะด่าพร้อมฟาดมือลงไปบนหน้าท้องเต็มไปด้วยกล้ามแน่นๆนั่น แล้วก็วางเอาไว้อย่างนั้นเพื่อยันตัวขึ้น

และกดลงอีกรอบ

"อ่าห์" เจ็บนิดหน่อย พอทนไหว

"สืบ" เสียงเฮียโคตรจะหื่น มันมองผมตาเป็นประกายกระหายหิว ลิ้นเลียปากตัวเองชอบอกชอบใจยกใหญ่

"อืออ" ผมทั้งตอบรับและครางในลำคอไปในคำเดียวกัน

"ขยับสิวะ กูเสียว มึงจะตอดกูจนเสร็จเลยรึไง" ตัวเหี้ย ยังไงก็เป็นตัวเหี้ยวันยังค่ำ

"เออ รู้แล้ว รอก่อนดิวะ กูจุกนะเว้ยเฮีย" ของมึงไม่ใช่เล็กๆ

"ขย่มไม่ดี กูจะขยี้มึงให้ยับคาเตียงเลย"

"อื้อออ" อยากด่าให้เจ็บแสบอยู่เหมือนกัน แต่ไอ้เฮียแม่งเล่นกระดกเอวสวนขึ้นมา จากที่จุกก็

กลายเป็นโคตรจุก "ยะ อย่าเพิ่ง"

"มึงช้า กูจะบ้าตายแล้ว"

"บอกว่าอย่าไง เดี๋ยว...อึ๊ก...เดี๋ยว ขะ ขยับเอง" ผมย้ายมือข้างนึงกอดรอบคอแกร่ง อีกข้างยันไว้ที่ต้นขาแข็งๆด้านหลังตัวเอง

และเริ่มขยับช้าๆ

"ฮื่มมม...แบบนั้น....แรงอีก"

"เดี๋ยวสิวะ" ถึงปากจะด่า แต่ถูกเร่งด้วยการเด้งสวนมาแบบนี้ ผมก็เริ่มที่จะมีอารมณ์มากขึ้นเรื่อยๆ

พอถึงจุดที่อะไรก็ช่างแม่ง ร่างกายก็ขยับขึ้นลงเร็วขึ้น....เร็วขึ้น...และกลายเป็นพายุคลั่ง

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังเป็นจังหวะรัวเร็ว เฮียส่งเสียงฮึ่มฮั่มในลำคอ สองมือประคองสะโพกผมไว้แน่น ร่างกายที่มั่นคงขึ้นส่งผลให้ผมขย่มได้แรงขึ้นอีกสมใจเฮียมัน

แต่อย่าหวังว่าจะได้ยินเสียงครางเหมือนผู้หญิงหลุดออกมาจากปากผมหรอกนะ เราสองคนคำรามต่ำๆอยู่ในลำคอไม่ต่างกันเท่าไหร่ เฮียละมือข้างนึงมาช่วยรูดรั้งส่วนไวต่อความรู้สึกให้ ในจังหวะที่สอดประสานไปพร้อมกัน

เนิ่นนานจนผมรับรู้ว่าเฮียผาแม่งอึดไม่แพ้กับผม กว่าที่เราสองคนจะปลดปล่อยออกมาได้ กินเวลาเกือบครึ่งชั่วโมง

อีกอย่างที่รู้คือ....เฮียแม่ง ครั้งเดียวไม่เคยพอ

นั่นคือสิ่งที่ผมกับมัน เหมือนกัน สองร่างจึงกอดรัดฟัดเหวี่ยงไม่มีใครยอมใครกันไปจนถึงเช้าแบบชนิดที่ดุเด็ดเผ็ดร้อน ผ้าห่มหมอนกระจาย สุดท้ายก็เหลือเพียงกายเปลือยเปล่าหอบหายใจรวยรินทาบทับอยู่บนเตียงและหลับไปพร้อมกัน 

(กลับไปที่เนื้อหาเด็กดี)