"อึ๊ก....พะ....พอ....อื้อ....พอแล้ว..คิง"
"กูสั่ง หัดจำ บอกแล้วว่าห้ามมีเรื่องผู้ชาย" ผมกระแทกตัวเองแรงๆไปหลายครั้ง มือเล็กที่ดันหน้าท้องไว้ไม่สามารถทานหรือหยุดได้
ตั้งแต่ก้าวเข้ามาหลังประตู ก็ไม่พูดพร่ำอะไรให้เสียเวลา เหวี่ยงไอ้หินลงเตียงแล้วจัดการมันมาเกือบสามชั่วโมง จนตอนนี้หน้ามันเริ่มไม่ไหวแล้ว แต่คิดเหรอว่าจะจบแค่นี้
"ฮึก...ผม...ผมไม่ได้ยุ่ง"
"ไม่ว่ามันจะเข้าหามึง หรือมึงเข้าหามัน มึงก็ผิด มึงเป็นของกู ตัวมึงเป็นของกู ไม่มีใครมีสิทธ์มาแตะต้องทั้งนั้น!!"
"ระ แรงไป.....พี่....สายฟ้า....แรงไป...เบาหน่อย....อื้ออ"
"มึงจะได้จำ สองเดือน ห้ามไปข้างนอกโดยไม่มีกูสองเดือนเด็ดขาด เข้าใจมั้ย" ผมหยุดขยับสะโพก ปล่อยคาไว้ให้แม่งทรมานดิ้นเร่าๆแบบนั้นแหละ จัดการบอกบทลงโทษของมันให้สาสมกับที่ทำให้ในใจผมแทบคลั่งตาย
"แต่ สนาม...." สีหน้าค้างๆอยากจะขอร้องให้ต่อก็พูดไม่ออกของมันทำเอาเกือบจะหัวเราะ ถ้าไม่ติดว่าตอนนี้รับบทผัวโหดอยู่
แม่ง เมียเหี้ย จะน่ารักไปไหนวะ น่าขย้ำให้ตายคาเตียงจริงๆ
"ช่างแม่ง ถ้าให้อิสระแล้วมึงก่อเรื่องก็ปล่อยมันเจ๊งไป ไม่ต้องทำ นี่แค่เตือนครั้งแรกนะ ถ้ามีอีกครั้ง คราวนี้กูล่ามโซ่มึงแน่"
คาดโทษจบก็ถึงเวลาทำโทษขั้นต่อไป จับมันที่นอนด้านล่างพลิกขึ้นมานั่งทับอยู่บนตัว เสียงครางยาวต่ำๆจากริมฝีปากน่าขยี้ เห็นแล้วต้องเลียปากแล้วกระชากมันมาจูบ
จูบเนิ่นนานจนมันแทบจะหมดลมหายใจถึงยอมปล่อย เปลี่ยนมาเล่นลิ้นกับยอดอก ไอ้หินส่งเสียงอื้ออึง มือจิกหัวผมไว้แน่น ทั้งเสียวทั้งทรมาน ขยับตัวก็ยิ่งเสียวเพราะผมยังอยู่ในตัวมัน
"ทำให้กูต่อซะ จนกว่าจะสั่งให้หยุด"
"ตะ แต่ผมเหนื่อยแล้วนะ คิง....พี่สายฟ้า"
"คราวนี้ต่อให้มึงอ้อนก็ไม่ได้ผลหรอก ขยับตัวมึงเดี๋ยวนี้"
ยันสว่างโน่นแหละถึงยอมอนุญาตให้มันลงจากตัว ไอ้หินตาปิดจะหลับมิหลับแหล่ แต่แค่นั้นยังไม่ทำให้คนดื้อด้านอย่างมันหลาบจำได้หรอก พอไอ้หินทิ้งตัวอย่างหมดแรงลงบนเตียง ผมก็ขยับขึ้นไปคร่อมตัวมันอีกรอบ สองแขนสอดเข้าไปใต้ข้อพับเข่าช้อนให้สะโพกลอยเด่น จัดการฟัดแม่งไปเรื่อยๆยันเที่ยง มันหลับไปหลายรอบผมก็ปลุกขึ้นมาทำต่อ
นี่ไม่ได้หื่นอยากจะเอากับเมียนะ แค่บทลงโทษจริงๆ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น