นานมากที่เราจูบเหมือนโกรธกันมาเป็นปี
กว่าที่จะรู้สึกตัว มันก็กลายเป็นจูบที่หวานไปแล้ว ผมลูบมือไปทั่วทั้งตัว
ผิวนุ่มๆนี่ทำให้ผมเริ่มลืมตัว มันห้ามตัวเองยากกว่าครั้งก่อนมาก
ตอนนั้นหัวใจผมไม่เต้นแรงแบบนี้
"อืมมม" เสียงร้องที่ออกมาจากคอพียิ่งทำให้ผมใจสั่น
ลืมไปหมดทุกอย่างแล้ว ว่าเมื่อกี้เราทะเลาะกันทำไม
"อ๊ะ"
เด็กตัวแสบก็ลากมือไปทั่วตัวผมอย่างไม่ยอมแพ้
ยิ่งปลุกความร้อนที่เริ่มจะหลอมเราสองคนมากขึ้นไปอีก
เมื่อกี้ ผมร้อนด้วยความโกรธ
แต่ตอนนี้ผมกลับร้อนด้วยความต้องการ
"อือ..อ๊ะ..พี่ซัน"
ผมซุกหน้าลงไปที่ซอกคอ เม้มลงไปเต็มแรงเพื่อให้เกิดรอยแดงช้ำขึ้นมาเป็นจุด
มือก็เลื่อนลงไปหยุดวนลูบอยู่ที่ข้างสะโพกเล็ก
"ครับ ฮืออ" ผมครางอย่างพอใจ
มือเล็กนั่นไต่ไล่มาบนหลัง แล้วลากนิ้วเรียวรูดไปตามแนวกระดูกสันหลังจนรู้สึกดีสุดๆ
มันไม่เด็กแล้วจริงๆ
พีรู้ทุกจุดที่จะสร้างอารมณ์ให้ผมได้
"อือ..อ๊ะ"
ร่างเล็กๆที่แทบจะจมหายลงไปบนเตียง ร้องพอใจไม่ต่างกับผม
พร้อมกับยกหน้าอกขึ้นรับปากผมที่กำลังดูดกลืนตุ่มแข็งตรงยอดอกนี่ลงคอ
ผมดูดเม้มเหมือนจะให้ยอดอกสีสวยนี่หลุดออกจากเจ้าของแล้วกลืนลงท้องผมไปให้ได้
"อ๊า..อา..อือออ..เสียว..พี่..ซัน"
พีบิดตัวด้วยความเกร็งอยู่ใต้ร่างผม เลื่อนมือขึ้นมากอดรอบคอ
กดหัวผมลงไปเพื่อให้ริมฝีปากผมแนบกับหน้าอกตัวเองมากขึ้นไปอีก
แล้วร้องครางเสียงสั่น ยิ่งเรียกชื่อผม ผมก็ยิ่งลืมตัว
"อ๊ะ..อืออ"
เสียงร้องหวานๆยังดังไม่หยุดในห้องเงียบๆนี่ ผมลากปากตัวเองไล่ชิมไปทั่วทั้งตัว
ผิวหอมๆกับเนื้อหวานๆ น่าหลงไหลไปหมดทุกอย่าง
"อือ..อึก..อา พี่ อ๊ะ อือ พี่ซัน"
"อ่า..อืมมม"
ผมลูบมือสะเปะสะปะไปทั่ว ผมควบคุมตัวเองไม่อยู่ กดคนตัวเล็กจนแทบจมฝังไปกับเตียง
ฟัดไปทุกส่วนที่ตัวเองสัมผัสเจอ ทั้งจูบทั้งบดปากตัวเองลงไปบนตัวขาวๆนั่น
"อ๊า..อืออ"
ผมเลื่อนมือไปแกะกระดุมกางเกงยีนส์ของพีแล้วดึงลากออกไปจากตัวอย่างแรง
ลุกขึ้นจากเตียง แล้วดึงสะบัดกางเกงตัวเองออก
มองตัวเปลือยเปล่าของอีกฝ่ายแล้วหัวใจก็พองจนแน่นอก ร่างกายก็ปวดร้าวไปหมด
"พีครับ พี อืออ"
ผมกลับลงไปที่ผิวนุ่มๆนั่นอีกครั้ง จับลูบไปทั่วต้นขา สะโพก
ยกตัวขึ้นมานั่งคร่อมบนตัก เบียดตัวเอง ใช้สองมือกอดรัดสะโพกอีกฝ่ายให้เบียดกับตัวของผมแน่น
แล้วภาพที่เห็นตอนในผับก็เข้ามาในหัวให้โกรธขึ้นมาอีกครั้ง
"อ๊ะ..โอ้ยย..พี่ อือ..พี่ซัน
..เจ็บ" พีร้อง ผมกัดที่ไหล่ลงไปเพราะแรงโกรธ
แล้วถูตัวเองเสียดสีกับคนที่อยู่บนตักไปด้วย
"อย่า ทำ อย่า ไปไหนอีก"
ผมพูดกับตัวเอง สลัดภาพที่พีจูบกับผู้หญิงคนนั้นออกจากหัวไม่ได้
"อืออ..พี่ซัน..อา"
"เป็นของพี่นะ..พี..นะครับ
..เป็นของพี่คนเดียว..อย่าไปไหน" ผมกำลังจะคลั่งแล้ว ผมรู้ตัว
แต่ผมห้ามตัวเองไม่อยู่ ตอนนี้ผมดันพีกลับลงไปนอน แล้วพรหมจูบไปทั่วทั้งตัว
ตั้งแต่เท้าไล่ขึ้นมาที่ต้นขา หน้าท้อง ข้างสะโพก หน้าอก หัวไหล่ ซอกคอ
แล้วกลับขึ้นไปที่ปากแดงนั่น ผมต้องการ ผมต้องการพีไปหมดทั้งตัว
"อือ" เสียงตอบรับจากในคอ ที่ไม่รู้ว่าครางหรือว่ายอมกันแน่
ทำให้ผมยิ่งร้อนขึ้นไปอีก กดจูบรุนแรงจนเสียงของเราสองคนครางประสานกันลั่นห้อง
"อ๊ะ..อา..พี..อือออ"
อีกคนก็ไม่ใช่ว่าจะยอมแพ้ นอนนิ่งๆให้ผมทำอะไรตามใจ ถึงตัวจะหอบอย่างแรง
แต่ก็เลื่อนมือไปตามตัวผม ทั้งบีบขยำไม่ยอมหยุด ลากลงไปจนถึงสะโพก ต้นขา
แล้วก็ไล่มาที่แกนกลางลำตัว บีบดึงให้จนมันขยายเพิ่มขึ้น
ผมถึงได้ทั้งร้อนทั้งบ้าคลั่งแบบนี้ไง
"ฮึก..อือ."
"นะครับ" ผมดึงขาสองข้างขึ้นมาเกี่ยวเอวตัวเองเอาไว้
กดแกนกลางถูไปตามช่องทางเข้า ถามด้วยเสียงสั่นอย่างรุนแรง สั่นไปทั้งตัว
สั่นจนถึงหัวใจ
"อือ" เสียงที่ตอบกลับมาสั่นไม่แพ้กัน
พร้อมกับหน้าที่ขยับขึ้นลงหน่อยๆ สายตาที่เต็มไปด้วยความต้องการที่ไม่ต่างไปจากผม
ทำให้ผมพอยิ้มออกมาได้บ้าง
"อ๊ะ..จะ..เจ็บ"
พอผมจะกดตัวเองเข้าไป เด็กน้อยของผมก็ร้องแล้วนิ่วหน้า
ร่างกายเล็กๆนั่นสั่นจนผมรู้สึกได้
เด็ก..ผมลืมไปได้ยังไง
"ขอโทษนะ พี่ทำไม่ได้" ผมรีบผละออก
ถอยเท้าออกไปให้ห่างจากเตียง มองคนที่นอนหอบหน้าแดงอย่างเสียใจ
"........พี่ซัน?"
"เรายังเด็กเกินไป พี่ขอโทษ" ผมคว้าผ้าเช็ดตัวมาพันเอว
หมุนตัวออกจากห้อง ทิ้งตัวลงนั่งหลับตาตั้งสติตัวเองที่โซฟาตัวใหญ่ เงยหน้าพิงกับพนักโซฟา
แล้ววางฝ่ามือสองข้างเอาไว้บนหน้าตัวเอง
"ไอ้ซัน ไอ้บ้าเอ๊ย"
ผมเกือบจะทำเรื่องบ้าๆลงไปเพราะความโกรธของตัวเองแล้ว
ผมไม่เคยโกรธจนควบคุมตัวเองไม่ได้แบบนี้มาก่อนเลย โกรธจนลืมไปว่าที่ผมเกือบจะมีอะไรด้วย
เป็นแค่เด็กอายุสิบหกเท่านั้น
ผมทำไม่ได้
ผมควรถนอมพีให้มากกว่านี้ ต่อให้ผมจะรู้สึกดีมากแค่ไหน แต่ผมก็ต้องอดทนไว้ มันยังไม่ถึงเวลา
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น